-
1. Cover
-
2. Inhoudsopgave
-
3. welkom
-
4. Reisverhaal Aruba
-
5. City Guide Nice
-
6. Reisverhaal Oman
-
7. City Guide
Austin -
8. Reisverhaal Curaçao
-
9. Advertorial
Portland
De slogan ‘One happy island’ doet misschien vermoeden dat Aruba vooral een zonnige, blije strandbestemming is. Toch wordt het eiland daarmee tekort gedaan. Want Aruba herbergt ook indrukwekkende streetart en ruige natuur. Gaat u mee op zoek naar de verborgen parels van dit bruisende eiland?
Gelukkig zijn, dat willen we toch allemaal? Maar is geluk ook te claimen als unieke eigenschap van een reisbestemming? Als het aan Aruba ligt wel. ‘One happy island’ is de officiële slogan van het eiland. Een motto dat overal terugkomt, op borden langs de kant van de weg en op de nummerplaten van auto’s. De opgewekte taxichauffeur Hubert, die mij op de luchthaven van Oranjestad komt ophalen, is in ieder geval een toonbeeld van de Arubaanse goedgeluimdheid. “Welcome to Aruba!” roept hij met een stralende glimlach terwijl hij me een boks geeft. “Eerste keer op het eiland? You’re going to love it.” Hoewel het onderwijs op Aruba in het Nederlands wordt gegeven, Papiaments de voertaal is en de meeste Arubanen ook goed Spaans spreken, spreekt Hubert bij voorkeur Engels met zijn gasten. Wanneer we even later in de auto zitten voor de korte rit van de luchthaven naar Palm Beach – het populairste deel van het eiland waar de meeste hotels zijn gevestigd – zie ik het eiland in het warme licht van de zonsondergang aan me voorbijtrekken. Weidse uitzichten op een ruig landschap vol indrukwekkend grote cactussen en laagbouwhuizen in mooie, felle kleurcombinaties aan de ene kant, tegenover een glinsterende turkooizen zee met een zon die langzaam achter de horizon verdwijnt. “Natuurlijk heeft Aruba veel van wat andere Caribische eilanden ook hebben,” zegt Hubert. “Maar de echte kracht zit hem in de bewoners. Je zult het zelf wel ervaren.”
Met meer dan tachtig nationaliteiten is Aruba een echte smeltkroes van culturen, helemaal gezien het feit dat het eiland niet veel groter is dan Texel. Nadat de Venezolaanse Caiquetio-indianen Aruba rond het jaar duizend ontdekten, werd het de eeuwen daarna gekolonialiseerd door de Spanjaarden, Nederlanders en Engelsen. Toen in het begin van de twintigste eeuw de olieproductie vanuit Venezuela op gang kwam en Aruba een basis werd voor raffinaderijen, vormden medewerkers van Amerikaanse oliemaatschappijen een nieuwe bevolkingsgroep op het eiland. De Amerikanen zijn gebleven, net als andere locals en toeristen (tachtig procent van de bezoekers op Aruba komt uit de VS). Tel daar migranten uit Zuid-Amerikaanse landen als Venezuela, Colombia en Peru bij op, plus de Chinezen die vele supermarkten op het eiland in beheer hebben, en zie daar de bruisende mix van mensen die Aruba allemaal als hun (tweede) thuis beschouwen. Salesmanager Shari van het sfeervolle Boardwalk Boutique Hotel Aruba waar ik de eerste dagen verblijf, is Surinaams en Nederlands, en groeide op Aruba op. “Het is moeilijk uit te leggen, maar dit eiland heeft een soort magische aantrekkingskracht. Voor mij persoonlijk zijn het niet alleen de mensen, maar ook de natuur,” legt ze uit. “Aruba heeft misschien niet het tropische karakter van sommige andere Caribische eilanden, maar juist de ruige rotsformaties, de wilde zee en het vulkanische landschap aan de noordkant maken het tot een bijzonder eiland.”
California Lighthouse
Tres Trapi
Alamy, AWL Images
Hoewel de meeste bezoekers op Aruba een auto huren, besluit ik de volgende ochtend om het eiland deels per mountainbike te verkennen. Op het rustige strand voorbij Palm Beach, waar vanwege de gunstige wind veel wordt gekitesurft, huur ik een mountainbike en fiets ik richting het noordwesten, op weg naar de vuurtoren op het meest noordwestelijke punt van het eiland. Onderweg stop ik bij het kristalheldere water van Tres Trapi (‘drie trappen’ in het Papiaments), een populaire snorkelplek voor het spotten van zeeschildpadden. Ik heb mazzel en zie er al snel eentje, waarna ik mijn fietstocht vervolg naar de vuurtoren. Met de enkele andere zwetende fietser die ik tegenkom, wissel ik een vriendelijk knikje uit.
Ik besluit een zijweg in te slaan richting het midden van het eiland, waar de sfeer direct anders is dan aan de toeristische kustlijn. Hier geen grote hotels, maar authentieke Arubaanse cunucu-huizen, versierd met traditionele symbolen als bloemen, sterren en dieren. Bij een kleine bakkerij bestel ik een pastechi, een pasteitje gevuld met kaas, vlees of vis en een verse kokosnoot. Ondanks de fysieke inspanning voel ik gaandeweg de relaxte vibe van het eiland over me heen komen. Niemand heeft hier haast en iedereen maakt tijd voor een praatje. Toch houd ik het fietsen rond het middaguur voor gezien en zak ik neer op een strandbedje op Palm Beach, voor een lunch van vistaco’s met rode snapper en een alcoholvrije piña colada (Arubanen zijn gek op cocktails).
E ta dushi, oftewel: het smaakt me goed.
Vroeg opstaan is een must voor bezoekers die sportieve plannen hebben in het warme en droge klimaat van Aruba. De volgende dag sta ik dan ook om half zeven klaar voor een hike door het Arikok National Park. Hoewel het natuurreservaat een vijfde van het eiland beslaat en een unieke flora en fauna herbergt, zijn er relatief weinig toeristen die deze nationale schat te voet verkennen. Mijn enthousiaste gids Jorge van Aruba Nature Explorers kent de trail op zijn duim en wijst me op een kaart hoe we van het bezoekerscentrum in zo’n tweeënhalf uur naar de conchi lopen: een inham bij de wilde zee waar het, beschermd door de rotsen, perfect snorkelen is. We zijn de enigen in de wijde omgeving en af en toe is Jorge stil om naar een bijzondere vogel, boom of plant te wijzen. “Veel mensen weten niet dat Aruba een uitstekende bestemming is voor vogelaars. Kijk, daar vliegt de warawara, een roofvogel die te herkennen is aan de witte punten aan de vleugels.”
Meer dan het suizen van de wind, de golven die tegen de kust slaan en een enkele vogel horen we niet, wat volgens Jorge juist de kracht is van Arikok. We pauzeren onder een dividiviboom (watapana), het natuurlijke kompas van Aruba omdat deze vanwege de passaatwinden altijd naar het zuidwesten wijst. “Op dit eiland is het goed mogelijk te connecten met de natuur en de zee, maar vooral ook met jezelf,” zegt Jorge. “Het mooie is dat het landschap hier continu verandert, ik ontdek elke keer weer nieuwe dingen.” Ook op andere plekken van het eiland zijn mooie wandelingen te maken, zo organiseert Salty Hikes een wandeling naar een verborgen natuurlijke brug. Een prachtige plek om de zon te zien opkomen.
AWL Images
Eters met keuzestress hebben het bij dit iconische visrestaurant aan de kust van het kleine dorp Savaneta gemakkelijk; er kan hier namelijk alleen gekozen worden tussen garnalen en de vangst van de dag. Een ding is zeker: het is altijd de moeite waard.
Savaneta 270
Opgericht door lokale visser Herbert Merryweather, zit dit restaurant in Oranjestad elk weekend vol locals, die niet alleen genieten van verse vis, maar ook van kipgerechten en vegetarische opties.
redfisharuba.com
Dit duurzame familierestaurant werkt zo veel mogelijk met verse en lokale producten, en is sinds kort verhuisd naar een mooi historisch pand in het centrum van Oranjestad.
tastemyaruba.com
Zeerovers
AWL Images
Julia Solonina/Unsplash (Berliner Dom), Gallery Stock (Friendrichshain), AWL Images (Mitte)
Dit sfeervolle en duurzame boetiekhotel bestaat uit 46 kamers, verdeeld over een aantal kleurrijke casitas verspreid over een grote tuin. Er zijn twee zwembaden en het ontbijt (met vegan opties) wordt geserveerd door local favourite Eduardo’s.
boardwalkaruba.com
Met directe toegang tot Palm Beach aan de ene kant en de winkelboulevard aan de andere kant, is het luxueuze Hyatt Regency een ideale keuze voor koppels en gezinnen. De glijbaan van het grote zwembad doet niet onder voor een gemiddeld zwemparadijs, maar er zijn ook gratis yogalessen en kookworkshops voor hotelgasten.
www.hyatt.com
Ewald Biemans is een pionier op het gebied van duurzaamheid en de eigenaar van dit eerste volledig klimaatneutrale hotel in het Caribisch gebied. Het hotel is adults only. Zonder af te doen aan luxe, zorgt Bucuti & Tara, gelegen aan het rustigere Eagle Beach, in al haar activiteiten voor CO2-neutraliteit, waarvoor het hotel al meerdere prestigieuze awards heeft gewonnen.
bucuti.com
Bucuti & Tara Beach Resort
Dit sfeervolle en duurzame boetiekhotel bestaat uit 46 kamers, verdeeld over een aantal kleurrijke casitas verspreid over een grote tuin. Er zijn twee zwembaden en het ontbijt (met vegan opties) wordt geserveerd door local favourite Eduardo’s.
boardwalkaruba.com
Met directe toegang tot Palm Beach aan de ene kant en de winkelboulevard aan de andere kant, is het luxueuze Hyatt Regency een ideale keuze voor koppels en gezinnen. De glijbaan van het grote zwembad doet niet onder voor een gemiddeld zwemparadijs, maar er zijn ook gratis yogalessen en kookworkshops voor hotelgasten.
hyatt.com
Ewald Biemans is een pionier op het gebied van duurzaamheid en de eigenaar van dit eerste volledig klimaatneutrale hotel in het Caribisch gebied. Het hotel is adults only. Zonder af te doen aan luxe, zorgt Bucuti & Tara, gelegen aan het rustigere Eagle Beach, in al haar activiteiten voor CO2-neutraliteit, waarvoor het hotel al meerdere prestigieuze awards heeft gewonnen.
bucuti.com
Boardwalk Boutique Hotel Aruba
Eters met keuzestress hebben het bij dit iconische visrestaurant aan de kust van het kleine dorp Savaneta gemakkelijk; er kan hier namelijk alleen gekozen worden tussen garnalen en de vangst van de dag. Een ding is zeker: het is altijd de moeite waard.
Savaneta 270
Opgericht door lokale visser Herbert Merryweather, zit dit restaurant in Oranjestad elk weekend vol locals, die niet alleen genieten van verse vis, maar ook van kipgerechten en vegetarische opties.
redfisharuba.com
Dit duurzame familierestaurant werkt zo veel mogelijk met verse en lokale producten, en is sinds kort verhuisd naar een mooi historisch pand in het centrum van Oranjestad.
tastemyaruba.com
AWL Images
Ook liefhebbers van cultuur en streetart kunnen op Aruba hun hart ophalen. Na een lunch bij visrestaurant Zeerovers – een begrip op Aruba – vertrek ik richting San Nicolas. In de twintigste eeuw was dit het bruisende centrum van de olie-industrie, maar na het sluiten van de raffinaderijen midden jaren tachtig raakte de stad in verval. In 2016 besloot de gedreven ondernemer Tito Bolivar om San Nicolas nieuw leven in te blazen door het organiseren van de eerste Aruba art fair. Hij nodigde de beste street artists ter wereld uit om het centrum van muurschilderingen te voorzien, met als enige voorwaarde dat de werken elementen van de Arubaanse cultuur of natuur bevatten. Met succes, want met de 54 werken die de buurt nu rijk is, riep het Amerikaanse tijdschrift Forbes San Nicolas zelfs uit tot street art capital of the Caribbean.
Tito heeft nog meer plannen dan alleen tours geven, vertelt hij in zijn kantoor, dat ook als galerie dient voor lokale kunstenaars. “Kunst heeft lange tijd weinig prioriteit gekregen op Aruba,” legt hij uit. “Maar door het succes van het streetartproject begint het besef te komen dat kunst en cultuur als katalysator kunnen dienen voor sociale en economische groei.” Als ik hem vraag wat hij vindt van Aruba’s slogan, grinnikt hij. “Ach ja, daarvoor stond Aruba in de regio bekend als ‘Isla di carnaval’, vanwege ons jaarlijkse carnaval in februari. Het is een mooie slogan, maar zelf noem ik het liever ‘One happy art island’.” Welke slogan dan ook, een ding is zeker: met haar verrassende diversiteit aan natuur en cultuur heeft Aruba mij in ieder geval een glimlach op mijn gezicht bezorgd.
